Plutselig var det ikkje sommar lenger.
Sommaren 2011 skulle vere litt som Summer of '69 var for Bryan Adams.
I stadenfor sitt eg igjen med ein følelse av tomhet.
Og ein følelse av at eg overhode ikkje vil vere der eg er no.
Og følelsen av at det einaste som vil hjelpe er ei tidsmaskin som tar meg 20 år tilbake i tid.
Tilbake til rosa briller, lapp på auget, sjeling og lesping.
Og det trygge rommet mitt på loftet med det lyselilla vegg til vegg teppet..
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar